Przeszczepy skóry 

Podstawowa techniką w chirurgii rekonstrukcyjnej jest przeszczep skóry. Służy on do uzupełnienia ubytku skóry, odtworzenia jej ciągłości i zabezpieczenia tkanek głębiej leżących. 

W zależności od potrzeb i miejsca rekonstruowanego ubytku stosuje się różne rodzaje przeszczepów:

  • Najprostszym jest przeszczep skóry pełnej grubości, który pobiera się wycinając fragment skóry a miejsce pobrania zamyka zbliżając brzegi rany szwami chirurgicznymi. Przeszczep przenosi się w miejsce ubytku i wszywa szwami. Ze względu na wtórny ubytek po pobraniu przeszczepu jego rozmiary są ograniczone. Przeszczepy pełnej grubości stosuje się przede wszystkim do rekonstrukcji ubytków twarzy oraz rąk. 
  • Do pokrycia większych ubytków używa się przeszczepów niepełnej grubości (pośredniej grubości lub przeszczep rozszczepiony). Przeszczep taki składa się z warstwy naskórkowej połączonej z częścią skóry właściwej. Pozostała jej część goi się w miejscu pobrania poprzez napełzanie naskórka od brzegów rany oraz z przewodów wyprowadzających gruczołów skóry i mieszków włosowych. Rana po pobraniu goi się zwykle w ciągu 8 – 12 dni, pozostawiając płaską bliznę przebarwioną. Przeszczep pobiera się specjalnym urządzeniem zwanym dermatomem, pozwalającym na precyzyjne ustalenie jego grubości. Przeszczep taki można rozciągnąć przy pomocy dermatomu siatkowego, osiągając 3 a nawet 6-krotne powiększenie. W takiej formie można pokrywać rozległe rany np. pooparzeniowe.
  • Leczenie rozległych ran przeszczepami może być wspomagane użyciem komórek naskórkowych hodowanych laboratoryjnie oraz stosowaniem matryc biokompatybilnych (Integra) ułatwiających pokrywanie ran. Proces leczenia musi być kontrolowany a wynik jego zależy zarówno od przestrzegania zasad techniki przez lekarza jak i ścisłego stosowania się do zaleceń ze strony pacjenta. Dotyczą one głównie ochrony przeszczepu przed wszelkimi urazami mechanicznymi.